RAŞİT YAKALI'DAN...

 

BİR LOKMA İÇİN...

 

                                                      (Fotoğraf: Süleyman Boyoğlu)

ŞİMDİ YANIMDA OLSAN...

Pencereden dışarı bakıyorum

                                                     Dışarıda lapa lapa kar yağıyor

                                                     Kar topu oynayan çocuklar

                                                     El ele tutuşup giden sevgililer

                                                     Görünce aklıma sen geldin

                                                     Şimdi yanımda olsan

                                                     Başını göğsüme koyup uyusam

                                                     Ve ben saçlarını okşayıp

                                                     Öylece sana baksam...

                                                     (Hüseyin Boyoğlu)

DOLMABAHÇE'DE KESİLEN AĞAÇLAR...

 

Dolmabahçe'de çürüyen çınar ağaçlarının İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nce kesilmesi bir kaç gündür tartışılıyor. Oysa yol üzerindeki o çınar ağaçlarından çürüyenler, Kadir Topbaş'ın belediye başkanı olduğu 2012 yılının Mart ayında da kesilmiş, yerine genç çınarlar dikilmişti. 

(Fotoğraflar: Süleyman Boyoğlu)  

BOLU'DA YAŞAMAK...

                                       

        - Tabiatın içinde değilse de yakınında olmak, şehrin çoğu yerinde bulunan çeşmelerden bedava ''kökez suyu'' içmektir.

        -''Mecburiyet caddesi'' denilen kentin araçlara kapalı tek yolunda (İzzet Baysal caddesi) volta atmak, yine aynı caddede, şehir içindeki tek Alışveriş Merkezi'ne girip çıkmaktır.

       - Osmanlı Sarayı'ndaki Mengenli aşçılar dolayısıyla ünlenen mutfağının çeşitliliği nedeniyle yemek için ''hangi lokantaya gitsem?'' diye kendi kendine sormak, verilen cevaptan emin olamamaktır.

        -Haftasonu Kartalkaya'ya mı, Gölcük'e mi, yoksa Abant'a mı gitsek diye kararsızlığa düşüp sabah kaplıca keyfinden sonra Yedigöller'e kapağı atmaktır. ( Piknik yapmaya Gölköy'e de gidebilirdik!)

       -Kent Müzesi'nde kağıt ve madeni paraları gördükten sonra parayı kullanan rahmetli İzzet Baysal'ın ne kadar büyük bir yardımsever olduğunu bir kez daha hatırlamaktır-hiç unutmamaktır.

        -Bolu Dörtdivan'da yaşamış ünlü Halk Ozanı Köroğlu'nun isyanını hatırlatan (anıtı dışında) çok sayıda Köroğlu tabelasının yanısıra ''Bolu Beyi'' çarşısını (İzzet Baysal caddesinde)  da görmek demektir.

        -Pazartesi günleri Stadyumun civarında kurulan pazarda gerçek köylüleri arayıp bulmaya çalışmaktır.

        -Kızının kocasının -damadın-Bolu'da yaşamaya ikna edilmesiyle ''gerçek'' Bolulu olan anne-babaların sevincine ortak olmaktır.

        -Kabağı sevmelerinden hareketle kızını ''kabağa'' veren aileleri görüp, onlara ''kabakçılar'' diye takılmaktır.

        -Travertenleri görmek için ünlü Denizli-Pamukkale'ye gitmek zorunda kalmamaktır, çünkü Akkayalar travertenleri  de çok güzel, yüzme havuzu da var.

         -İstanbul'dan araçla gelirken Bolu Dağı'nı tünelle geçmek demektir. Bitti mi? Bitmedi. Şehir merkezinde yaya olarak yürürken bir tünel daha var geçebileceğiniz. Belediye'nin yanındaki bu tünel sizi Belediye Meydanı'ndan kısa sürede -dolaşmadan, bir caddenin de altından geçerek- Stadyuma çıkarır. Tünelin Belediye tarafındaki ucunda koskoca bir ışık var: Büyük bir Atatürk portresi.

         -Köy ekmekleri çeşitlerini alabilmektir, özellikle patatesli Paşaköy ekmeğini tadabilmektir. 

         -Yöreye ait tavuk -hatta hindi- ürünü alabilmek, şehrin adını taşıyan çikolata bolçi ve alt-üst böreği yemektir, kızılcık tarhanası içmektir.

(Gürcan Arıtürk)

 

 

RAŞİT YAKALI'DAN...

 

GAZETECİ SEFA ÖZKAYA'NIN ANISINA...

 

        Gazeteci arkadaşlarımız (soldan sağa) Sefa Özkaya, Hayati Kılıç, Ahmet Dumanlı ve Yusuf Demir bir olay takibinde objektifime böyle poz vermişlerdi.

 (Fotoğraf: Süleyman Boyoğlu)