Denize yakın köylerde yaşayan ancak suya ayak sokmayan bir bohçacı, Temmuz sıcağında kızgın kumlar üzerinde naylon terlikle üç kuruş kazanmak için güçlükle ilerlerken, Nâzım Hikmet Ran'ın kaleme aldığı "Bizim Kadınlarımız" şiirini anımsatıyor... (Fotoğraflar: Süleyman Boyoğlu)
Ve kadınlar
bizim kadınlarımız:
korkunç mübarek elleri,
ince küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
anamız avradımız, yarimiz
ve sanki hiç yaşamamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen
ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
ve karasabana koşulan
ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıçakların
oynak ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
kadınlar,
Bizim Kadınlarımız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder