Babasına çok benzediği için gittiği yerlerde "Hoş geldiniz Aziz Bey!" diye nasıl karşılandığını keyifle anlatırdı, ama böyle bir babanın oğlu olmanın verdiği ağırlığı taşımaktan da bayağı zorlanıyordu. 12 Eylül'de babasının yerine gözaltına alınmasından tutunda, bazı gerçekleri açıklaması üzerine "yaylım ateşine" tutulmasına kadar bir sürü eleştirileri göğüslemesi güç oluyordu. Bir televizyon kanalındaki tartışmada babasına yönelik bir suçlamaya dayanamamış beyin kanaması bile geçirmişti. Uzun tedaviden sonra kısmi felci yenmek ve rehberlik işine dönmek için çok uğraş vermişti. Bu hastalık yetmiyormuş gibi bir de Mayıs ayında pankreas kanseri yakasına yapıştı. Bu hastalığından geç haberim oldu. Bakırköy'de özel bir hastanede dün akşam yaşam mücadelesini kaybetti.
Buraya kadar diyeceksiniz ki "Eeee ne yapalım hepimiz bir gün öleceğiz. Bu dünyaya kazık çakacak değiliz!" diyebilirsiniz. Evet kazık çakacak değiliz, hepimiz öleceğiz, ama bu ülkenin yazın dünyasına unutulması imkansız katkılar sunan bir insanın oğlu olan Ateş Nesin böyle uğurlanmamalıydı. İnsanımızda biraz vefa, biraz saygı olmalıydı diye düşünüyorum.
Çektiğim fotoğraf karelerinde gördüğünüz gibi Ateş Ağabeyi 15-20 kişinin katıldığı bir cenaze töreniyle Mevlanakapı Mezarlığı'nda toprağa verdik. Cenaze töreninde eşi Ayşegül hanım ve Aziz Nesin'in küçük oğlu Ahmet başsağlığı dileklerini kabul etti.
Güle güle Ateş Ağabey...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder